Waarde lezer,

Shane Ian Pullens kwam in April 2017 al op de Kaste wonen om zo even aan het dispuutleven te kunnen ruiken voor een definitieve keuze te hoeven maken. De geboren Wijchenaar had het thuis wel gezien en elke dag +- 10 minuten in de trein moeten zitten, zou iedereen gek van worden natuurlijk. Wel nam de heer Pullens altijd nog een stukje thuis mee naar de Kaste toe, in de vorm van magnetronmaaltijden met liefde bereidt door mama Pullens, beter bekend als Melina, of voedselconserven die hij dan kon omzetten in maaltijden die je bij de Kaste zou verwachten.
In het eerste jaar bij het dispuut had de heer Pullens het zo nu en dan even moeilijk zijn draai te vinden. Het adspirantaat kostte tijd en omdat hij al vroeg een stage moest gaan lopen, waren de dagen druk bezet. Gelukkig is Shane heel erg goed in plannen (zelfs wasjes werden op het uur af gestemd) en prioriteiten stellen. Zo zei hij gedag tegen het RKM en verwelkomde hij het lidmaatschap.
Twee jaar van actief lidmaatschap – welke zich lieten kenmerken door lange, niet altijd even efficiënte of nuttige betogen in de alv’s – volgde waarna de heer Pullens zijn Bachelor al in ontvangst mocht nemen. Het burgerlijk leven lachte hem dan ook toe. Maar ben je wel Baldriaan geweest als je als werkende nog steeds op de Kaste woont en geen vertraging hebt opgelopen? Dit vroeg de heer Pullens zich dan ook hardop af. Hij besloot dan ook niet te kiezen voor een verdiend, zij het vroeg, reünitaat, maar ging als lid door met werken en een verhuizing naar Plein 44.
Corona kwam het lidmaatschap van de heer Pullens wellicht wel goed uit. Het contract bij zijn werkgever werd niet verlengd en de heer Pullens besloot dat het nog helemaal geen tijd was om de studiebanken en Baldr definitief vaarwel te zeggen. De leden twijfelden: kon iemand die een jaar lang toch redelijk wat gemist had wel weer aanhaken bij de jonge zuipende garde? De heer Pullens besloot in ieder geval zijn uiterste best te doen. Wat hij precies deed laten we in het midden, we houden het erbij dat de heer Eijkman een fles rood armer was, maar het dispuut een mooie avond rijker!
Het hoogtepunt van de heer Pullens moest nog komen. Het lustrum kroop dichterbij en als afsluitend trucje wilde de heer Pullens zich maar wat graag verkiesbaar stellen als V.P. lustrum. Een digitale vergadering en wat achterkamertjespolitiek later geschiedde dit dan ook. Een jaar lang mocht de heer Pullens alles uit de kast trekken om het Baldr lustrum goed te laten verlopen. Er werd gepland, gedelegeerd en tot in den treure toe begroting opties gepresenteerd, maar ik denk dat ik namens iedereen spreek als ik zeg dat alles top geregeld en gepland was!
Shane, middels deze weg willen we je nogmaals danken voor je jaren van inzet en bovendien uiteraard het lustrum als kers op de taart. Mede of eigenlijk vooral door jou hebben we een zo goed als vlekkeloos lustrum gehad om nog maar te zwijgen over de topavonden en toernooien waar de olietanker zich weer even kon melden. We gaan je de komende tijd geheid nog op het huis en bij het dispuut zien en anders hebben we altijd spelletjesavond nog. Het ga je goed!

BuC,
Jaar 2017